openingstijden
ma | di | wo | do | vr | za | zo |
---|---|---|---|---|---|---|
Geen datum geselecteerd
Elke maand vul ik mij met spraakmakende kunst.
juni
juli
augustus
nu toon ik
ma | di | wo | do | vr | za | zo |
---|---|---|---|---|---|---|
Geen datum geselecteerd
Interview met Daan Bramer van EXbunker in de Oostkrant.
Ik ben een uniek type, met schubben waar de zon ondergaat, de zon die mijn binnenste nooit bereikt. Mijn huid is van gewapend beton, dikker dan een mensenlengte. Ik ben puntgaaf, onverwoestbaar zolang de tijd het toestaat. Toch lig ik verlegen verscholen onder een klimop, in de schaduw van een oude den, aan de westerlijke rand van het Wilhelminapark.
Mijn verlegenheid komt uit schaamte, ik draag een smet. Ik werd gebouwd door een vijand van deze stad. Ik was het kwartier van misdadige commando’s, bescherming tegen geallieerde bommenregens. Dat er geen daglicht in mij doordringt, is de perfecte symboliek voor de omstandigheden waaronder ik verrees.
Maar de tijd nam deze prachtige stad aan haar onvermijdelijke hand, weg van de duisternis. Ik werd een opslagplaats, een overdreven sterke schuur voor kabels, gereedschap en oude brommers. De meeste mensen vergaten mij. Ik lag aan het zicht onttrokken door de natuur, een bladergroen boetekleed die ik mij decennialang maar al te graag liet aanmeten.
Tot er, zeventig jaar na mijn verrijzenis, op mijn stalen deur werd geklopt door vier kunstenaars, zonen van de stad. Ze vonden mijn isolement maar lafjes. Ze praatten op me in. Echte boetedoening is iets terug doen voor de stad, zeiden ze. Je hebt de duisternis gediend, maar kan ook een onderkomen zijn voor schoonheid. Ik, voor schoonheid? Het idee!
Welnu, het idee was als volgt: mij, iedere maand te vullen met nieuwe spraakmakende kunst. Installaties, foto’s, poëzie, beelden, schilderijen, films en performances. Werk met een hoge X-factor. Een vinger aan de pols van de hedendaagse kunst. Non-profit, omdat alles wat goed is, simpelweg aandacht verdient.
Langzaam nestelde de overtuiging zich in de haarscheurtjes van mijn metersdikke huid: dit is mijn nieuwe lot. Onder één voorwaarde: noem me geen bunker meer. Ik zal nooit meer verstoppen wat het daglicht niet kan verdragen, maar ik zal laten zien wat gezien moet worden. Ik ben geen schuilplaats meer, maar een toevluchtsoord. Ik draag het verleden met me mee, maar ben het niet meer.
Ik ben de EXbunker.
In het Wilhelminapark staat een bomvrije (ständiger) commandobunker van het type 668, geschikt voor 6 personen. De bunker is gebouwd in 1943, in het laatste bunkerbouwprogramma. De bunker staat in een opvallende hoek in het park en is tegenwoordig in gebruik als expositieruimte. Het is een gemeentelijk monument.
Aan de westelijke rand van het Wilhelminapark, ongeveer ter hoogte van de aansluiting van de Burgemeester Reigerstraat, bevindt zich een commandobunker van gewapend beton. De wanden zijn vlak afgewerkt, met uitzondering van de westgevel. Deze gevel is voorzien van een schubvormige cement laag. De toegang tot de bunker bevind zich in de westelijke gevel, rechtstreeks toegankelijk vanaf de straat. De bunker is uitgevoerd als een standaardtype 501,688 of 682. Definitieve vaststelling van het type kan pas plaatsvinden navv een onderzoek en gedetailleerde opmeting. Indien sprake is van het type 682 is op dit moment slechts een exemplaar in Nederland bekend. Beide andere typen zijn eveneens relatief zeldzaam
Deze bunker is geplaatst op de gemeentelijke monumentenlijst, vanwege de zeldzaamheid van de constructieve en de herkenbaarheid (illustratieve waarde).
Stuur een email naar info@stichtingex.nl of schrijf je in via die aan aanmeldpagina.
Ik wil vrijwilligenDoneren wordt gewaardeerd! Hiermee help je mij het Utrechtse landschap te voorzien van diepgang en verwondering. Elke gift is fiscaal aftrekbaar omdat Stichting EXbunker de Culturele ANBI status heeft.
De voor de ANBI noodzakelijke informatie over Exbunker is te vinden in dit document.