Gijs van Poecke benaderd zijn rol als kunstenaar als de moderne interpretatie van de sjamaan. In zijn werk legt hij de verbinding tussen mythologische beelden of afbeeldingen en wat het concept van een totem inhoudt. Zijn werken, dat vaak stalen constructies zijn, zijn voor hem totems. Gijs brengt een wereld, die eerst alleen bestond in zijn onderbewuste, naar de realiteit en beïnvloed op deze manier weer het onderbewuste van de toeschouwer. Zijn werken hebben een mythologische potentie en een mystiek abstracte functionaliteit waar de toeschouwer zijn fantasie op los kan laten. Voor Gijs is het belangrijk dat de kijker door de mythologische kracht van de beelden geraakt wordt en er ruimte is voor de toeschouwer om een eigen persoonlijke connectie met het werk te leggen.
Zijn werk haalt voornamelijk inspiratie uit de filosofie van Joseph Campbell en het totemistische principe van Émile Durkheim. Hij kijkt naar verschillende mythes van verschillende plekken en verbind deze met de inspiratie die hij haalt uit manga, Zijn ervaring in de Heavy Metal wereld en films.
