Xousha Eisenhardt is born (1999) and raised in Amsterdam with a Russian-Ukrainian background. Dream worlds, birth and origin, time, folktales, legends, mythologies, the infinite, and the complexity of nature are themes that often haunt in her mind and serve as sources of inspiration for her art. Influenced by themes such as the cycle of life and time, she often creates her videos in a way that the end can seamlessly flow into the beginning. You could endlessly repeat them without a pause. There is no beginning and no end. It is a ritual inspired by the infinity of life. In her videos, Xousha films beings whose human side is still recognizable, but a costume places them just outside of our reality. They perform rituals that she (intuitively) conceive. Another central theme in her work is identity and how it is formed by nature and culture. Xousha gives shape to the complexity of this question through multimedia art.
exhibitions by Xousha Eisenhardt
Sep 2, 23
Sep 24
Laaggedij
Xousha Eisenhardt
HKU Vers is het meest in het oog springende werk van de HKU afstudeerders Fine Art en Fine Art & Design in Education. Dit jaar koos EXbunker voor het werk van Xousha Eisenhardt.Over Laaggedij:Laaggedij is een videowerk vol animatie, stop-motion, kostuums en natuur.De duur is 16 minuten.Hoe ziet het onbekende eruit? Xousha Eisenhardt is gefascineerd door de raadselachtige allure van het onbekende. Dit heeft haar ertoe gebracht, oorsprongs en scheppingsverhalen te onderzoeken uit diverse culturen. In haar film ‘Laaggedij’ verweeft ze haar eigen interpretaties van deze verhalen, met intieme persoonlijke herinneringen. Dit geeft aanleiding tot een meeslepend scheppingsverhaal. De samensmelting van de mens en zijn omgeving neemt in ‘Laaggedij’ verschillende vormen aan. Door middel van de kostuums die Eisenhardt ontwierp, situeerde ze haar hoofdpersonage net buiten de grenzen van de gewone werkelijkheid. Naarmate de film zich ontvouwt, gaat de protagonist, door verschillende levensfases, die Eisenhardt benadrukt door de omgeving. Vanuit deze verschillende levensfases benadrukt Eisenhardt de cyclische aard van leven op de aarde zelf. Ze nodigt de kijker uit om na te denken over de mysteries van het onbekende en de onderlinge verbondenheid van ons bestaan. ‘Laaggedij’ symboliseert dat elk einde de potentie in zich draagt voor een nieuw en transformatief begin, ons uitnodigend om de eeuwigdurende cyclus van creatie en vernieuwing te omarmen.